واعظان کین جلوه در محراب و منبر می کنند، چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند را حتما شنیده اید، تعبیری بس زیبا از متظاهرین و عوام فریبانی که خود را جزو خواص می دانند و نه تنها به این مرحله بسنده نکرده، بلکه با وعظ و نصیحت عالمانه خود به دیگران می خواهند بگویند که شماها چقدر تباهید و بروید یک فکری به حال خویش بکنید.
این مجموعه در سال 1348 تاسیس شد و در حال حاضر با توان تحویل بیش از 13 هزار تن سیمان در زمره بزرگترین کارخانجات سیمان ایران به حساب می آید، توانمدیهای این مجموعه از زبان وبسایت رسمی اش به شرح زیر می باشد:* اعمال مدیریت زیست محیطی شامل بهینه سازی مصرف انرژی، کاهش آلاینده، احداث و توسعه فضای سبز
* تاسیس تنها مرکز تحقیقات سیمان کشور در سال 70
* اجرای پروژه کاهش میزان غبار
* انتشار اولین مجله علمی آموزشی با نام پیک سیمان در سال 70
* انتشار 24 عنوان کتاب تخصصی
و…
افتخارات:لوح تقدیر چهارمین نمایشگاه محیط زیست سال 82
لوح تقدیر پنجمین نمایشگاه محیط زیست سال 83
لوح تقدیر ششمین نمایشگاه محیط زیست سال 84
لوح تقدیر هفتمین نمایشگاه محیط زیست سال 87
و….
قصد نداشتم دراینباره چیزی بنویسم ولی با دیدن نوشته بزرگشان در آزادراه قزوین-تهران و با توجه به مقدمه ای که گفتم، دیگر این عوام فریبی را تاب نیاوردم و دست به کیبرد شدم.
همه حقیقت آن طور که می گویند و در تصاویر نشان می دهند نیست؛ جوری برایت آمار و لیست افتخارات و تقدیرنامه رو می کنند که برو بچه، مگر اینها را نمی بینی و یکی نیست بگوید که خب مرد مومن، این آمار و افتخارات را امسال خودتان به شما داده اند و ذات مقدس باری تعالی و نمایندگان خاص او که اعطا نکردند!
در همان زمانی که مسئولین کارخانه مشغول تعریف و تمجید از خود هستند، این مردم هستند که با آلودگی اینان دست و پنجه نرم می کنند و دیگر مسئولین هم که همواره پشتیبان و یاور مردم هستند، کارخانه سیمان آبیک را در سال 93 از لیست آلاینده خارج می کنند تا خیال مردم راحت شود و مطمئن شوند که دیگر آلاینده ای در کار نیست و اگر ذرات غبار سیمان معلق در هوا هم که مصداق دم خروس است را نشانشان دهی، قسم حضرت عباس می خورند که کو؟ کجاست؟ مگر شما چیزی می بینید؟! (بیشتر درباره آلودگی سیمان آبیک بخوانید )
لازم به توضیح است که یک درصد از فروش سالینه کارخانه به عنوان مالیات آلایندگی پرداخت می شود و پولش را حضرات می برند و دود و ریزگرد و آلودگی اش برای مردم بیچاره است.
حال با کمی درنگ می توان دریافت که موضوع آنطور هم که می گویند گل و بلبل نیست؛ انقدر از حسن این لیلی گفتیم که دیگر جایی نمی ماند تا از تاثیر چهره نازیبایش در تخریب منظره محیطی چیزی بگوییم.
در وصف خدمات شایسته این صنایع فخیمه به محیط زیست تنها به ذکر همین خاطره اکتفا می کنم:
سالیان پیش که خردسال بودم، در خاطر دارم که در جلوی این کارخانه چندین کوه وجود داشت که به همت تلاش های شبانه روزی این حامیان محیط زیست، امروزه به کلی محو شده اند.
حالا دلیل این نوشته دشمن شاد کن را نمی فهمم، خود شما تخریب گر محیط زیست هستید آنوقت روی سخنتان با کیست؟ به در بینوا می گویید که دیوار بشنود؟ یا اینکه عادت دارید مکاتبات داخلی تان را در وسط آزادراه به نمایش بگذارید؟!
پینوشت:
1. سیمان آبیک و نیروگاه شهید رجایی از جمله مهم ترین آلاینده های قزوین هستند که سیمان آبیک از لحاظ آلایندگی به گرد پای نیروگاه هم نمی رسد!
2. این که به سیمان آبیک پرداختم صرفا به خاطر تلاشی آشکار برای عوام فریبی بود ولی از راه انصاف که دور نشویم میزان آلایندگی سیمان آبیک نسبت به قبل به طور چشم گیری کاهش یافته ولی هنوز هم قابل توجه است! ضمن اینکه آلاینده های دیگری نظیر کارخانه آسفالت، نیروگاه شهید رجایی، گاوداری رضائیان و افضلیان و… در آلودگی هوایی و محیطی آبیک، نظرآباد، هشتگرد و سایر شهرستان های محدوده نقش بسزایی دارند.
3. اگر فرض محال را هم مد نظر قرار دهیم که آلایندگی این کارخانه به صفر برسد، ذات این صنعت با تخریب محیط زیست و پوشش گیاهی همراه است و هر جور که حساب می کنم نمی فهمم که تخریب چیان محیط زیست چطور همزمان می توانند حامیان آن هم باشند!
4. تصاویر این نوشتار توسط نویسنده وبلاگ گرفته شده است.
پنجشنبه 5 شهریور 94
0 نظر