دریاچه شورمست

توسط | 23 شهریور 1394 | سفرنامه | 0 نظر

 زمانی که ارتفاعات البرز را پشت سر میگذاری و وارد دامنه شمالی می شوی، آن هنگام که سرسبزی های پراکنده کم‌کم خودنمایی می کنند و نوید از بهشتی سبز می دهند، شاید هرگز خیالش را هم نکنی که هنوز در حالی که گیاهان چندان قوت نگرفته و سبزی بر قامت طبیعت کاملا چیره نگشته است، در ورای همین کوه ها بهشتی کوچک انتظار می کشد تا به برگزیده آفریدگان خودنمایی کند؛ بهشتی سبز که آب و هوایش نیز چون فردوس دلچسب است. 

دریاچه شورمست یکی از جاذبه های گردشگری استان مازندران و تنها دریاچه طبیعی شهرستان سوادکوه است که در حدود 15 هزار متر مربع وسعت و 5 متر نیز عمق دارد. این دریاچه در نزدیکی شهر پل سفید قرار دارد. تنها راه دسترسی به این دریاچه از جاده فیروزکوه می باشد.

map

برای نمایش جزئیات روی نقشه کلیک کنید

سفر را از تهران آغاز می‌کنیم، هوا تقریبا گرم است، فاصله از ابتدای جاده دماوند تا خود دریاچه 170 کیلومتر می باشد (فاصله دریاچه از قائمشهر حدود 50 کیلومتر است) که حدود 3 ساعت (دقیقا 2:40) به درازا می کشد؛ بعد از عبور از پل ورسک نرسیده به شهر پل سفید می بایست وارد جاده شهر صنعتی شورمست گردیم که مستلزم تغییر جهت در جاده اصلی است، البته یک جاده جدید دقیقا در ورودی شهر پل سفید جهت دسترسی به دریاچه احداث شده که در نقشه گوگل خبری از این جاده نبود ولی به هرحال هر دو جاده به هم می رسند و تا روستای شورمست پیش می روند، جاده تا خود روستا آسفالت است و تنها یک قسمت کوچک از جاده را سیل تخریب کرده که مشکلی ایجاد نمی کند ولی از خود روستا تا دریاچه جاده خاکی می شود که زیر سازی آن برای فصول بارانی چندان مناسب نیست و احتمال در گل گیر کردن خودرو وجود دارد. وضعیت جاده از شهرک صنعتی تا دریاچه مناسب است به طوری که با خودروهای سواری نه چندان قوی (حتی پراید) می توانید مسیر را طی کنید ولی وجود پیچ های متعدد و شیب های زیاد در فصل های زمستان و آب و هوای بارانی ممکن است کمی مشکل آفرین شود ضمن اینکه مسیر برای عبور اتوبوس اصلا مناسب نیست، دو اتوبوس برای چندین ساعت آنجا معطل بودند و نهایتا با جانفشانی های بسیار خود را از پیچ های 180 درجه گذر دادند که البته من هر جور که حساب کردم گذر آنها با عقل جور در نیامد ولی بعد از دو ساعت بالاخره به دریاچه رسیدند.

Shoormast_Landscape

ورودی دریاچه مبلغ 4000 تومان به ازای هر خودرو سواری بود. دور دریاچه یک مسیر خاکی وجود داشت که دسترسی به اقامت گاه را مسیر می ساخت، در آنسوی دریاچه زمینی هموار در سایه های درختان توسکا وجود داشت که مناسب جهت کمپینگ و اقامت بود. سایه درختان کهنسال و آب زندگی بخش، هوای آن خطه را رویایی کرده بود؛ نکته قابل توجه این بود که هیچ گونه حشرات گزنده در کنار دریاچه وجود نداشت و همین موضوع آنجا را به بهترین محل برای برپایی چادر و اقامت شبانه بدل کرده بود. توصیه می کنم اگر اهل طبیعت هستید حتما یک شب را در کنار این دریاچه زیبا بگذرانید.

Shoormast_Panorama

قایق های پدالی هم در کنار دریاچه کرایه می دادند که هزینه به عاریت گرفتن آنها به ازای هر 20 دقیقه 15 هزار تومان بود.
اطراف دریاچه را تپه هایی سبز پوشیده از درختان زیبا احاطه کرده بود که بسیار مناسب یک تپه نوردی دلچسب بود که با توجه به وجود راه مال رو می توانستید تا مرتفع ترین نقطه مسیر خود را ادامه دهید. بالاترین نقطه ای که من به آن دست یافتم ارتفاع 1035 متری از سطح دریا بود که مسیر عبور من از کنار دریاچه در مجموع شیبی برابر با 850 متر را داشت.

نهایتا اگر خیال شب ماندن را ندارید تا حداکثر 5 بعدازظهر بهتر است راه برگشت را در پیش بگیرید.

تصویر نمای گسترده دریاچه شورمست ( برای نمایش بهتر روی عکس کلیک کنید)
Shoormast_Panorama_W

پی‌نوشت:

1. اطلاعات زمانی و فاصله ای اعلام شده مطابق داده های استخراج شده از دستگاه جی‌پی‌اس بود که راست یا دروغش پای سازنده آن است.
2. نکته ای که فراموش کردم در متن اصلی به آن اشاره کنم وجود سرویس های بهداشتی در مجموعه بود.

دوشنبه 23 شهریور 94

0 نظر

ارسال نظر

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *